Wiehnachten is nich mehr wied
un all is anners in disse Tied.
De Lü gahn dör de Straten,
un wünsken sük dat Allerbest:
All een moje Wiehnachtsfest!

Un koomt good in dat neje Johr
un van de Wünsken noch een Poor.
Dann geiht dat ok gau wieder:
De Froo will na de Hoorschnieder,
de Kerls, de hebbt dat ok noch drock ,
up Wiehnachstmarkt gifft`t noch Grog!

Un denn mit grote Schree
geiht`d na Huus dör de Schnee.
Weihnachtsboom torecht gemokt,
he steiht weer in sülvige Hook. '
Noch gau een bietje wat to eten
un wat to drinken neet vergeten.
Na de Kark geiht dann in Drafft,
dat hebbt wi ok noch schafft.

Wi bünd weer de Letzten ween,
aver all de Lü, de hebbt uns sehn.
Af na Huus, de Kinner luurn!
Nu geiht dat wieder in Galopp,
gau de Kersen angestoppt.
Wiehnachtsleder denn gau sungen;
hett ok al mal völ beter klungen!

De Lütjeste een Gedicht upseggt,
dat weer ok gar nich schlecht.
Un denn geiht dat Schenken los.
Dat is vör di un dat vör di,
un Moder hier is wat vör di!
Man Moder weet al wat,
hett doch all sülvst ingepackt.

Oh, wat Moder sük nu freit,
de Huusarbeid nu lichter geiht.
Leep old hör Huulbessen al weer,
een Neije muß al langer her.
Un Vader kriggt nett as immer,
Strümp un Unnerbüx van de Kinner.

Nu spölen de Kinner noch een Settje
un denn gaht se in hör Bettje.
Mörgen könt se wieder moken,
dat ward her ok luud versproken.
Dat weer nu dat Wiehnachtsfest,
weer dat nich moj, nich allerbest?

Un Moder noch to Vader seggt: 
Anner Jahr ward allens anners,
ik gah an de Grogbuud stahn,
du kanst denn up Böskupp gahn!
Dat ward denn een Wiehnachtsfest!
Ward dat nich moj, nicht allerbest?
                 © Sievert Amelsberg, Leer 12.12.2004